Countryside beurs (update).
De eerste twee dagen op de Couyntryside beurs zijn al voorbij, er komt behoorlijk wat volk opdagen.
De eerste dag hadden wij een vrij kale stand, want we waren nog met een project bezig.
Ik wilde namelijk de achterkant volledig bedekken met een gedrukt zeildoek met een landschap op met koeien erin.
Voor het ontwerp trokken wij naar Print & Screen, die heeft alle materiaal in huis om onze foto's te bewerken en op gepaste wijze in het geheel te plakken.
Ook tekst erin verwerken is geen probleem. Zo konden wij ons nieuwe logo er goed in onderbrengen.
Daarna trokken wij met het ontwerp naar onze buurman ASAP-letter te Oudenburg die zeildoeken en winddoorlatende doeken produceert en bedrukt, ja zelfs tot enorme afmetingen. En ik moet zeggen, hij doet zijn naam asap alle eer aan (asap= as soon as possible), ik bezorgde hem het ontwerp vrijdag om drie uur, twee uur later was alles geprint, nog een nachtje drogen, en de volgende morgen kon ik alles uithangen op de beurs.
Wat denkt u van het resultaat?
Countryside 2006
Het was even druk hier, dus was het even wat stiller op boerenblog.
We zijn enkele dagen in de weer geweest voor het opzetten van onze stand op Countryside in Flanders Expo in Gent.
De stand opzetten is al een heel werk, dan wat versieren, kaas naartoe brengen voor de verkoop.
Vandaag was de eerste dag.
Sinds verleden jaar zijn er enkele herschikkingen geweest in de opstelling van de standhouders, zodoende zit alles wat culinair is nu in hall 4. Dat ervaren wij nu als beter dan vroeger, want vroeger stonden wij in een gang waar veel mensen de weg namen van voor naar achter en ook omgekeerd, nu hebben we alleen de echte bezoekers die aan de stand passeren.
Het was nog niet overdrevedn druk, dat komt waarschijnlijk ook omdat er een hall bijgekomen is, en zo had men de kans om de gangen ook nog wat te verbreden, dit komt het rustig rondkuieren zeker ten goede.
Countryside is zo mogelijk nog mooier geworden in het prese'nteren van alles wat te maken heeft met de landelijke sfeer en omgeving, zeker ook uw bezoek waard.
www.countryside.be
JCB dieselmotoren de beste.
Een tijdje geleden heeft een soort auto het wereldrekord snelheid verbroken door 526 km per uur te rijden.
Dat was nog nooit eerder gebeurd.
De experimentele wagen werd aangedreven door twee JCB dieselmotoren.
Dit vond ik ervan terug:
En Français: Chacun des deux moteurs de la "JCB Diesel Max", équipé de turbocompresseurs, développait 750 chevaux pour une cylindrée unitaire de 5.000 cm3, soit un rendement de 150 chevaux par litre, cinq fois plus que dans leur version civile. Les voitures essence de série non turbocompressées ne dépassent que rarement un rendement de 100 chevaux par litre. La voiture du record est longue de neuf mètres, large d'un peu plus d'un mètre et haute de seulement 97 cm au niveau du cockpit. Elle pèse 2,7 tonnes avec tous les pleins faits et son pilote à bord.
http://forumbe.auto55.be/viewtopic.php?t=2333 http://autotelegraaf.nl/vanonzeredactie/?id=41825En zelfs een filmpje:
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=DMF22082006_083 (kijk bij web-tv)
Dag van de Ambachten.
Nu zondag gaat in heel het land de
"Dag van de Ambachten" door.
De organisatie en coördinatie is in handen van de Federaal Minister voor Middenstand en Landbouw, Mevr. Sabine Laruelle.
Na een vraag van de organisatoren hebben wij ook toegezegd om mee te doen, en zo stellen wij zondag ook de deuren van onze ateliers (groot woord) open.
Het wordt geen Opendeurdag zoals in augustus 2005, toen mochten wij meer dan 4000 bezoekers verwelkomen.
Eerlijk gezegd hebben wij er geen flauw benul van welke respons deze Ambachtendag zal kennen.
Zo hebben wij er ook geen idee van of wij 50 of 500 bezoekers zullen ontvangen.
Wie komt zal onze werkplaats kunnen bezoeken voor het vervaardigen van ambachtelijke kazen en verse hoevezuivel. In het kader van "hygiënische praktijken" zullen wij op dat moment natuurlijk geen producten vervaardigen.
De stallen zijn van buitenaf zichtbaar, maar binnenin zal niet alles "gelikt" liggen.
Maar er kan wel geproefd worden, en ook gekocht.
Er is geen restauratie voorzien, daarvoor zijn de verwachtingen te wisselvallig.
Zo denkt Minister Laruelle over de ambachtslui:
Mevrouw, Mijnheer,Op zondag 22 oktober tussen 10 en 18 uur kunt u op pad gaan, om de vele deelnemende ambachtslui bij hen thuis te ontdekken. Misschien doet u dat dan puur voor het uitstapje, maar ongetwijfeld ook uit belangstelling en… zéker een beetje uit nieuwsgierigheid! Meer dan 400 ambachtslui verlenen hun medewerking aan deze eerste editie van de Dag van de Ambachten, zodat u door deze liefhebbers van het perfect afgewerkte eindproduct beslist zult worden vergast op een waaier van activiteiten en kleuren. Of u nu van lederbewerking houdt, van juwelen, hout- of glasbewerking, of u vooral uit bent op de ontmoeting zelf en op de uitwisseling van ervaringen en technieken, ik ben er hoe dan ook zeker van dat de ambachtsman u zal weten te boeien.
Als Federaal Minister van Middenstand en Landbouw heb ik, langs de organisatie van die eerste Dag van de Ambachten, een duidelijk accent willen leggen op de sector. Want deze activiteitenbranche is te weinig bekend. Maar ze is een volwaardige werkgever én vooral… gedreven door passie. Die passie werkt aanstekelijk, waarbij een ambacht tot hobby wordt en omgekeerd. Die passie is meeslepend en ze raakt u diep. Want ze bewijst dat alles mogelijk is, van zodra onze liefde voor wat mooi is de bovenhand neemt.
De meeste ambachtelijke werkers die u zult ontmoeten zijn zelfstandigen, in de volle betekenis van het woord. Zij leven van hun vrijheid en de enige limieten die zij kennen, zijn deze van hun eigen creativiteit. Ik heb een dag gewild die het verrijkende aspect van een ontmoeting met het onbekende centraal stelt. Een gezellige dag, waarbij die passie naar boven komt en waarbij ze wordt gedeeld. Want ze heeft echt wel een gezicht, met name dat van die 400 deelnemende ambachtslui, net als dat van duizenden andere, die iedere dag in hun ateliers de magische krachten van hun ogen en hun handen tot uitdrukking weten te brengen.
Door uw bezoek kunt u hen een deel van die magie terugschenken. Mijn dank daarvoor.
Ik wens u van harte een dag vol aangename ontmoetingen,
Sabine Laruelle,Federaal Minister van Middenstand en LandbouwMisschien tot zondag ?
Klantvriendelijkheid
Zaterdag was ik in een winkel van video en huishoudtoestellen in Varsenare, ik noem geen namen.
De dame des huizes was op haar gemakskes bezig om een klant te bestellen.
Hoewel mijn tijd beperkt is heb ik toch geduldig afgewacht.
Ik wilde een nieuwe video of liever DVD recorder, in die tijd had ik alle modellen al rustig bekeken natuurlijk.
Hoewel ik tegen dat die dame terugkwam in de hoek van de recorders stond, vroeg ze me toch wat ik nodig had. Ik wilde dus een DVD recorder kopen, maar toch eerst graag wat uitleg. Bijvoorbeeld over een inwendige harde schijf en zo.
"Mijnheer, mijn man is niet thuis, hij is heel de dag gaan leveren, en ik ken daar niks van, en een boekske kan ik u ook niet meegeven want we hebben er geen"
"Dag mevrouw, ik zal nog wel eens terugkomen zeker?"
Dat had je gedacht, ik zoek wel op een ander.
Nieuws bij de veeverbetering.
CRV en CRI beëindigen joint venture (samenwerking)
CRV (CR Delta) en de Amerikaanse veeverbeteringsorganisatie CRI hebben besloten om hun joint venture voor het gezamenlijk testen van Holsteinstieren te beëindigen.
Lees meer bij
Zibb.nl Jan Jansen stopt bij CRVAlgemeen directeur Jan Jansen van fokkerij-organisatie CRV verlaat de organisatie per 1 februari volgend jaar. Dat heeft CRV bekend gemaakt.
Lees meer bij
Zibb.nl
Spelletje lijntjes trekken.
Het wordt weekend, misschien heb je wel zin in een spelletje?
Bij
Line Rider wordt je gevraagd om een lijn of meerdere te trekken met het potlood. (het opladen kan wel lang duren)
Druk op Start (pijl voorwaarts) en kijk wat er gebeurt.
Wedden dat je het nog eens probeert?
Problematiek overname van landbouwbedrijven.
Gratis cinematickets in ruil voor jouw mening over de overnameproblematiek in land- en tuinbouw !
In de nieuwsberichten van de laatste maanden hebben we het vaak gehoord: de overname van Vlaamse land- en tuinbouwbedrijven is niet meer vanzelfsprekend. In een doctoraatsonderzoek aan de universiteit van Gent wil men nagaan hoe jongeren staan tegenover de toekomst van de Vlaamse land- en tuinbouw, en meer bepaald de overname van het ouderlijke land- of tuinbouwbedrijf. Ben je zelf zoon of dochter van een land- of tuinbouwbedrijf, aarzel dan niet: surf naar onderstaande website en geef ons jouw mening! De enquête duurt 5 tot 10 minuten. Onder de volledig ingevulde formulieren worden 10 maal 2 cinematickets verloot.
http://www.agecon.ugent.be/enqueteKen je andere zonen en dochters van een land- of tuinbouwgezin (broers, zussen, neven, nichten, vrienden, kennissen, …), stuur dan deze link ook naar hen door, want we kunnen slechts een algemeen beeld vormen indien vele jongeren hun mening geven …
Alvast bedankt voor je medewerking!
Mieke Calus
Vakgroep landbouweconomie
Faculteit bio-ingenieurswetenschappen
Universiteit Gent
Voor verdere vragen of opmerkingen kan je terecht bij:
Mieke.Calus@ugent.be
Na de verkiezingen in Jabbeke.
De verkiezingen zijn voorbij, de kaarten zijn geschud.
Jabbeke was een tijdlang in de ban van een kartel gevormd door de gezamelijke oppositie, bestaande uit rood, blauw en groen. Bedoeling was door het bundelen van de macht om de absolute meerderheid van oranje te breken. Als animatie kwam er nog een scheurlijst uit de mouw die wat verdeeldheid zaaide in het oranje kamp.
Na de verkiezingen blijkt oranje zich opgewerkt te hebben aan de diverse lastercampagnes die kwistig rondgestrooid werden. Er is zelfs winst van 1 zetel tot 15/23, ten nadele van het regenboogkartel. De scheurlijst komt er zelfs niet aan te pas.
Wat betreft de Landelijke kandidaten kwamen die enkel in het CD&V kamp voor. Met 5/23 kandidaten was het wel spannend of ze alle vijf de eindmeet zouden halen.
En jawel hoor, vijf verkozenen van de vijf kandidaten. Toch wel een schitterend resultaat. Dit geeft toch wel aan dat de landelijke bevolking gelooft in zijn plaatselijke hardwerkende kandidaten. Of zouden ze misschien mijn Dagboek gelezen hebben van enkele dagen geleden?
Het is wel een tendens in Vlaanderen dat de boerenkandidaten heel sterk scoren, uiteraard binnen hun mogelijkheden. Waarschijnlijk is dat wel een teken aan de wand.
Daniel, Heidi, Claudia, Joël en Annie, proficiat met het behaalde resultaat, en succes in jullie mandaat!
Alle 21 recent door "Boerderij" geteste trekkermodellen op een rij
Hier vindt u alle trekkertypen die in de afgelopen twee jaar zijn getest door het weekblad Boerderij.
De trekkers staan per type op datum gerangschikt. Wannneer u op het merk klikt, krijgt u inzage in de volledige test zoals gepubliceerd in het blad Boerderij.
Ga naar de tests »Het zou me verwonderen dat uw favoriete merk er niet bij staat.
"Dieren hebben geen behoefte aan seks"
Van de 760.000 koeien die in 2006 in ons land zijn geboren, is een verwaarloosbaar aantal op natuurlijke wijze verwekt en geboren.
Voor varkens, paarden en kippen is het niet anders. Miljoenen dieren worden vandaag geslacht zonder dat ze ooit de kans kregen om te paren.
Volgens professor Aart De Kruif van de Universiteit Gent is dit geen probleem. "Je mag dieren op het vlak van sex en voortplanting niet vergelijken met mensen. Wie dat doet, snapt niets van dieren", liet hij deze week optekenen in De Standaard.
Meer bij VILT»
Dagboek : "Kijk eens naar mijn blij gezichtje".
Het was dus wel al een tijd geleden dat ik nog eens een Dagboek mocht schrijven.
En dat in het weekend van 8 oktober, de gemeenteraadsverkiezingen.
Dit vroeg dus om een aangepast onderwerp.
Als lezer van deze blog heb je een beetje voorrang op de anderen die het pas morgen in de "Boer & Tuinder" zullen kunnen bekijken.
Veel leesgenot
“Kijk eens naar mijn blij gezichtje.”Ik vind dat ik het wel getroffen heb dit jaar. Ik heb een perceel maïs langs de grote baan staan, en sinds enkele weken staan daar op een lengte van 40 meter wel 8 borden met alleen maar blije mensen erop. Soms met een glimlach, soms zeer serieus, soms met een dromerige blik.
Als ik zo die foto’s en die slogans bekijk dan komt er soms spontaan een (aangepaste) Nieuwjaarswens bij me op, lezers met jonge (klein)kinderen hebben ze allicht wel al gehoord:
“Kijk eens naar mijn blij gezichtje,
in mijn oogjes straalt er een lichtje.
En ze lachen guitig fris.
Omdat het weer ….verkiezingen is.”
In de aanloop van de vorige nationale verkiezingen was ik in een vergadering in Diksmuide waar de partijvoorzitter en andere hoge mandatarissen aanwezig waren om naar de wensen van de boeren te luisteren. Plots stond een provincieraadslid recht, deze oud-leraar aan de landbouwschool van Oedelem is nog dagelijks begaan is met de problemen in de landbouw. In plaats van over individuele dossiers te praten had hij het over het globale klimaat waarin de landbouw zich moeizaam beweegt. Het kwam me toen zeer bizar voor dat de toenmalige voorzitter net dat moment gebruikte om zijn papieren een beetje te ordenen en wat te overleggen met zijn achterban. Het leek wel of hij niet echt luisterde naar onze grieven. Het is wel bekend, B. durft nogal eens dezelfde dingen meerdere keren te zeggen.
Maar is dat nu net niet één van onze problemen, dat het niet genoeg is om het maar één keer te zeggen? Nogal vlug denkt men daar hogerop dat die boeren daar weer zijn met altijd datzelfde gezaag over dat leefbare platteland en die bedrijfszekerheid en de ruimte en de vrijheid om in te werken. Dat, hogere heren en dames, is nu toevallig wel de manier waarop wij onze boterham moeten verdienen. En als het niet lukt met het één keer te zeggen, dan komen we nog wel eens terug.
Het viel me toen wel op dat achter de partijvoorzitter een andere man zat, soms noemde men hem een grijze mus, die het woord nam, en ons van serieuze antwoorden bediende. Hij vertelde dat hij veel respect had voor de boeren en zelf graag boer geworden was. Deze man is later Minister-president geworden, en mag nu ook in onze dossiers een beetje helpen “spitten”.
We moeten echter nuchter blijven en beseffen dat we leven in een samenleving met veel andere medemensen. Een verlanglijstje opstellen dat alleen maar geldt voor boeren is niet echt realistisch. Iedereen wil op vandaag een deel van de koek, en het is een valse utopie om nog in sprookjes te geloven en te denken dat de grote boze wolf niet zal toehappen als het brave Roodkapje huppelend in het bos rondloopt.
Bij wijze van spreken.
Toch ben ik de mening toegedaan dat we niet moeten denken dat politiek alleen maar in Europa of in Brussel bepaald wordt. Misschien maken zij wel de wetten, maar daarnaast denk ik dat gemeente- en Provinciebestuur het best geplaatst zijn om ruimte te creëren voor ondernemerschap in de landbouw, denk maar aan de vergunningen, de Polders, de ondersteuning van de verbreding in de landbouw. Het is dan wel aan ons om te maken dat op die posten mensen van ons aanwezig zijn die mee helpen beslissen wat voor ons goed is. Misschien kunnen zij dan mensen vrijmaken die boeren kunnen helpen bij het vervullen van de randvoorwaarden. “Boerenzorgers” als het ware.
Op vandaag hebben wij veel mandatarissen die landbouw werkelijk op handen dragen. Ik heb een zeer diepe waardering voor hun inzet en voor de vele dossiers en vergaderingen die ze doorworstelen. Ach, je kunt er niet altijd een kleur op plakken, bij de enen zijn ze oranje, bij een ander blauw of een ander kartelkleur. Het belangrijkste is dat zij zorgen dat wij ons werk kunnen blijven uitvoeren. Er zijn misschien niet zoveel landbouwers meer in getal, maar hoeveel mensen zijn dagelijks bezig om onze grondstoffen aan te leveren, of onze producten te verwerken en aan de man te brengen. Als al deze kiezers nu ook eens de landbouwkandidaten zouden willen steunen bij het invullen van hun kiesbrief, dan zou dat de landbouwsector enorm vooruithelpen.Binnen de gemeenteraad zijn het nog dikwijls de landbouwkandidaten die beschikken over het meest gezonde boerenverstand. Ik denk dat dit komt omdat ze altijd een samenhang zien tussen het economische, het sociale en het ecologische luik. Is één van die drie in onevenwicht, dan heb je geen duurzame landbouw. Dat wordt maar al te gemakkelijk vergeten door politiekers die holle woorden uitkramen als ze alleen maar denken aan winst of aan de sociale verworvenheden. Of als ze denken dat men met struikgewas en veedrinkpoelen de honger kan stillen.
Perspulp op de maïs
De maïs is effen gewerkt en vandaag kwamen ze dus met die perspulp.
Ik had ze besteld via een tussenpersoon, zodoende waren we niet op de hoogte van de excacte leveringstijd.
Om 8.30 stond er een oplegger op de slag dicht bij ons huis, en nog twee op de grote baan. Omdat de inrit van onze hoeve een beetje gedekoreerd is met overhangende takken, en omdat de vrachtwagenchauffeur bang was van zijn zwaailichten en zijn verstralers moest hij dus 150 meter weer achteruit.
En via een omweg naar de achterkant van de boerderij waar hij dus wel op kon. Terwijl de derde kamion juist aan het lossen was belde mijn handelaar dat men waarschijnlijk de eerste drie opleggers zou kunnen laden om 10.30. Hij was dus niet echt op de hoogte.
De andere opleggers zijn na de middag bijna allemaal na elkaar gekomen.
Nog twee heb ik terug achteruit moeten sturen.
Nu ligt heel die berg pulp op de maïs, dat was dus bijna 120 keer met meer dan 2000 kg in de bak van de verreiker op de hoop maïs rijden, 2,70 meter hoog.
Om de vijf meter mocht ik 30.000 kg openspreiden, dit is heel goed gelukt.
Alles lag dan al plat, toch was het nog niet voldoende aangedrukt.
Het was dan een beetje gokwerk, zou ik nog proberen vast te rijden? Met de verreiker lukt dat zeker niet, die was veel te zwaar. Met de kleine trekker van 65 pK? Dat lukte ook niet, geen grip genoeg.
Dan maar de dubbele wielen gemonteerd. En dat lukte wel.
Wat een machtig gevoel om zo een beetje steil omhoog te rijden met zo'n ouwe trekker. Langs de kanten rijden was wel een beetje eng, ik heb me niet te ver geriskeerd.
Voor morgen heb ik nog twee opleggers frites besteld, die wil ik gebruiken als toplaag om de pulp goed af te dekken.
Die kan ik er natuurlijk niet meer oprijden, dus moet ik ze eropleggen vanaf de zijkant, en morgen na de middag komt Danny met de kraan om ze wat effen te duwen.
En dan kan de plastiek erop, en de banden.
'k Zal blij zijn als dit ook achter de rug is.
Wat heb ik toch al plezier gehad van die nieuwe betonkoer, zoveel plaats, en zo gemakkelijk om op te ruimen.
Najaarswerkzaamheden: maïs inkuilen.
Vandaag heel de dag maïs ingekuild.
Soms in de zon, soms in de gietende regen, soms waaide alle plastiek van langs de kanten weg.
Het was me het dagje wel.
Maar nu ligt de vernieuwde silo (bijna) vol met maïs, en heel de dag heel goed kunnen werken tussen die hoge muren.
Morgen nog 9 opleggers perspulp erop voeren met de verreiker.
Dagboek voor volgende week.
Er is mij gevraagd om tegen volgende week een nieuw Dagboek te schrijven voor Boer & Tuinder.
En laat dit nu juist het verkiezingsweekend zijn.
Ik heb voorlopig al een titel in gedachten : "Kijk eens naar mijn blij gezichtje"
Brengt jullie dit op ideeën?
Dan hoor ik het graag.
