Dagboek : Boeren kleuren het platteland.
Verleden week was er dus geen Dagboek omdat ik de oorspronkelijke tekst kwijtgeraakt ben, en eerlijk gezegd heb ik nog even moeten graven in mijn geheugen om nog eens de juiste inhoud boven te halen. Ondertussen weet ik het weer, de titel was "1 mei, Feest van de Arbeid". Ik schreef toen over het voorjaar, over de ontwikkelingen van de grasgroei, de moeilijkheid om tussen de buien door een schikking te maken van het maaien van de voorjaarskuil, en uiteindelijk het vele werk dat daarmee gepaard gaat, toevallig dan op die datum 1 mei. Wel, omdat we dan op enkele dagen tijd bezig zijn om de helft van het voederrantoen in voorraad te leggen voor een hele winter, is dit bijzonder zwaar labeur, dan is de echte boer nog eens aan het werk. En dat, terwijl de rooie ministers bezig zijn met hun speech over de Dag van de Arbeid, die eigenlijk meer spreekt over de sociale zekerheid van diegenen die niet werken ....Vandaag gaat het Dagboek over de voorbereidingen tegen onze grote Opendeurdag van 14 augustus 2005, waar we uiteindelijk meer dan 4000 bezoekers mochten verwelkomen.
Boeren kleuren het platteland (gepubliceerd begin augustus 2005)
Terwijl het erop lijkt dat iedereen bezig is om zo snel mogelijk en zo ver mogelijk op reis te gaan zou je gaan denken dat Vlaanderen wel uitgestorven en doods dreigt te raken. Niets is echter minder waar. Ook in de zomer moet er nog veel gewerkt worden op het platteland, en wie in de Kuststreek de landelijke wegen wil opzoeken zal dat wel geweten hebben. Zo kan je wel ettelijke kilometer achter een pikdorser, een traktor met pers of een weinig verlichte strowagen blijven hangen.
Maar ook het weekendleven bloeit als nooit tevoren, want overal waar men gaat langs Vlaamse wegen komt men … reclameborden tegen. Meestal hoef al je bij het zien van de naam van de activiteit niet meer te twijfelen aan de inhoud : een hoeve-smoefeltocht, een gezinsbarbecue, fietszoektocht, zevenkamp tussen Landelijke Gildes, of voor de jongeren een tien Euro-fuif, schaapjesbal, keuneleutefuif, of wat dacht je van een “gif mo goaze”-fuif.
Zelf was ik een tweetal weken geleden ook op stap om borden te zetten voor onze eigen Opendeurdag die wij organiseren op ons bedrijf. Van tevoren een plannetje maken met enkele strategische plekken, het lijkt misschien eenvoudig, maar er komt wel meer bij kijken. Affiche ontwerpen, laten drukken op een opvallend fluo kleurtje, borden maken, een avondje gaan plaatsen. Maar ook andere kanalen bewerken zoals een busfolders maken om bij de reclamekranten te steken, een advertentie in de Krant van West Vlaanderen, enkele persteksten, de juiste mensen aanspreken, … Je zal het wel kunnen geloven dat wij er al van in oktober mee bezig zijn. Het prille begin was eigenlijk een gewoon gesprek, een hint : “hebt gij goesting, awel, ik eigenlijk ook”, en zo waren we vertrokken. De kalender werd uitgepluisd naar een geschikte datum, het lange weekend van 14 augustus leek ideaal, elke dag brainstormen en wat bijpraten, ideeën vergaren en toetsen op haalbaarheid en financiele voorwaarden, … en meestal weer achterwege laten. Onze grootste stimulans kwam eigenlijk van de vraag van klanten op de markt die graag eens ons bedrijf wilden leren kennen.
Met het verfijnen van de programmatie en de betrachting om alles zo goed mogelijk te doen zien we het werkbudget stijgen tot enkele duizenden euro’s. Hopelijk krijgen wij een goede respons van de bezoekers, want het is ook niet echt de bedoeling dat wij daar aan toesteken. Laten wij het in geleerde termen maar omschrijven als een “return on investment”. Misschien moeten wij zelfs een beetje hopen op niet overdreven warm weer, anders trekt iedereen naar de kust om daar te gaan zonnen.
Vooral de laatste weken waren op zijn minst hectisch te noemen. Ik was bijzonder voorzienig geweest om adreslijsten en opmaak en teksten al van maanden van tevoren te maken. Kwestie van ons daar op het laatst niet te druk te moeten over maken. Alles stond zeer netjes opgeslagen op mijn computer, maar dat mijn systeem dan begin juni zou gaan crashen was natuurlijk niet ingecalculeerd. Meteen was ik alle bestanden kwijt van de laatste drie maanden, maar ook mijn betalingsgegevens, mijn boekhouding, mijn mailadressen en mijn mailgeschiedenis. Alle pogingen om de recente bestanden terug te halen waren zonder resultaat, dus moest ik helemaal opnieuw beginnen. Tussendoor mocht ik nog voor vier dagen naar een trouwfeest in Roemenië, en deze week moeten de roosters nog opgeruwd worden en zullen wij de stallen nog eens reinigen.
Maar zo gaan we in deze laatste week de rechte lijn in naar de finish, met als hoogtepunt de Opendeurdag op zondag. Wij zorgen er alvast voor dat iedereen het volledige bedrijf kan bezichtigen, zowel de stallen met de dieren, maar natuurlijk ook de melkverwerking en de kaasmakerij. Er is een kaasschotel te verkrijgen (uiteraard met zelfgemaakte kaas), er staat een grote tent voor wie even wil verpozen bij een drankje of een koffie met een stukje taart, er is kindergrime en om het uur een optreden van clown Trico voor de kleinsten. Als attractie zorgen wij vanaf 15.00 uur voor helicoptervluchten over de streek. En voor elk bezoekend gezin is er gratis het exclusieve boekje “Het verhaal van de boer en de boerin” waarin de lezer heel wat te weten komt over ons gezin, ons bedrijf en onze filosofie.
Voor het actualiseren van de laatste informatie ontwikkelden wij samen met onze buurman-webmaster een attractieve webpagina die te bereiken is via www.baliehof.be . Later zullen wij alle foto’s ook van daaruit online zetten.
Hartelijk welkom op zondag 14 augustus 2005
Luc Callemeyn
Voor alle duidelijkheid, dit was dus verleden jaar, en dit jaar hebben wij helemaal geen plannen in die richting.
posted by Luc Callemeyn @ vrijdag, april 21, 2006
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home