Photobucket

maandag, februari 06, 2006

Klopjacht op everzwijnen in de Brugse regio.

Jacht op everzwijnen in Brugse regio levert niks op
De klopjacht op everzwijnen en edelherten in de bossen op de grens van Brugge, Jabbeke en Zedelgem heeft niets opgeleverd. Dat zegt Danny Madelein, de coördinator van de klopjacht, die zaterdag tussen 10 en 15 uur plaatsvond. Er werden vijf edelherten gezien maar zij konden niet worden geschoten. In het gebied van 500 hectare werden wel veel recente sporen van wilde everzwijnen aangetroffen. Bron : VILT

Hierbij enige toelichting voor wie de dossierkennis misschien niet ver genoeg reikt.
Van in het voorjaar waren er plots meldingen van vernielde gewassen in akkers rond het Vloetemveld in Zedelgem. Niemand wist blijkbaar vanwaar dit kwam, en wie de mogelijkheid van everzwijnen durfde te opperen werd op gelach onthaald. Spoedig bleek echter dat dit wel de enige juiste versie was, en door intensief overleg tussen de landbouworganisties (zij trokken eigenlijk het eerst aan de alarmbel), de gemeenten, de Provincie, de jagers én de Natuurverenigingen werd druk gespeculeerd vanwaar die beesten misschien wel afkomstig konden zijn.

Verschillende denkpistes werden bewandeld, gaande van een verdwaalde groep uit verre bossen, tot een ontsnapte kudde uit een domein van een Kongolese Minister (echt waar), tot een suggestie van het moedwillig uitzetten door een natuurfreak. Welke hypothese de juiste was, is men tot op vandaag nog niet achter gekomen, sommigen dachten nog steeds aan een fabeltje van een door alcohol-benevelde jager, maar iedereen was het er over eens dat de situatie toch wel ernstig genoeg was om een periode dag en nacht de wacht te houden op een hoogziiter in de bossen van Vloethemveld. Ik denk niet dat jagers er veel plezier aan beleven om daar maar alleen te zitten, niet eens wetende of er wel everzwijnen zouden komen opdagen. Meer dan een maand hebben ze er moedig de wacht gehouden tot er plots een echt everzwijn kon geschoten worden. Het was dus toch waar ! Het dier werd diergeneeskundig onderzocht, het vlees werd vrijggegeven voor consumptie, en klanten van de maaltijdservice van het OCMW van Brugge hadden er een goede maaltijd aan. Het heeft zelfs nog een pak geld gekost, want de kok had niet genoeg voor iedereen, en moest nog (duur) bijkopen.
Ondertussen deden in de streek nu en dan verhalen de ronde van mensen die dachten een everzwijn of een kudde gezien te hebben, zelfs tot voorbij ons, tot aan de E 40 autostrade te Jabbeke. Men mocht dus al aannnemen dat de dieren zich verspreid hadden in een cirkel van wel 12 km, en iedereen was er ondertussen van overtuigd dat ze hun natuur en de voortplanting allicht niet vergeten waren.
Toen werd het een beetje stil, allicht mede doordat alle gewassen hoog staan, en ook door het feit dat de everzwijnen waarschijnlijk eten in overvloed hadden.
Enkele weken terug was er echter plots weer melding van omgewroette akkers, en was er weer overleg tussen de verschillende instanties. Diegenen die moeten instaan voor de veiligheid binnen de gemeentes, en dat zijn dus de burgemeesters en de politie gingen weer in overleg met de jagers, met de natuurverenigingen, ook met Bos en Groen. Iedereen was het er over eens dat er nu eens een gecoördineerde actie moest gebeuren om te proberen om de situatie onder controle te krijgen. Wie denkt dat het slechts om een groep fanatieke jagers ging die een jachtpartijtje wensten te organiseren heeft het dus mis. Ook de suggestie van sommigen dat het toch maar rijkeluis zijn met een grote Jeep moet enigszins genuanceerd worden. In de natte landelijke wegen of in de bossen heeft men nu eenmaal niet zoveel aan een Cliootje of een R5-je.
Denkt u zich maar eens in dat u in een landelijk gebied of in een bos aan het wandelen bent, en oog in oog staat met zo’n beest van meer dan 100 kg, dat zich misschien in het nauw gedreven voelt, of zijn familie meent te moeten beschermen. Of kinderen die ergens landelijk gaan fietsen, gaan voetballen of met de klas een bos bezoeken. Of een particulier die in zijn tuin geconfronteerd wordt met schade. Ook heeft men stilgestaan bij de mogelijkheid dat die wilde zwijnen misschien in de varkensrijke provincie West-Vlaanderen de verspreider of instandhouder konden zijn van besmettelijke ziektes, zoals varkenspest (vergelijk met Duitsland en Luxemburg waar dit een probleem is). Daarom heeft men er een gecoördineerde actie van gemaakt met drijvers, met jagers, met begeleiding van politie die straten afzette voor de veiligheid.
Dat de jagers onverrichtzake moesten terugkeren was bijna te verwachten, een grootse buit zou eigenlijk wel verwondering opgewekt hebben. Everzwijnen blijken namelijk verschrikkelijk inteligente dieren te zijn die zich blijkbaar enorm goed kunnen verschalken, of een omweg maken van vele kilometers waar nodig. Wie durft te opperen dat deze dieren bij de jacht teveel zouden afzien heeft natuurlijk buiten de jagers gerekend, die hebben een “permis”, een jachtvergunning die zij slechts verkrijgen na degelijke examens (uitgeschreven door Bos en Groen). Uiteraard werd ook ander hagel gebruikt dan pakweg voor een jacht op bijvoorbeeld houtduiven. De suggestie van dierenliefhebbers dat men slaappijltjes zou moeten gebruiken klinkt in deze dan ook enigszins lachwekkend, men heeft hier niet te maken met een muisje dat men een beetje grijpzout op zijn staartje moet leggen.
Ik denk dat de burgemeesters en de verantwoordelijken van de provincie hier met de nodige burgerzin en met het opnemen van hun verantwoordelijkheid gehandeld hebben voor vrijwaring van ieders eigendommen, en met het oogmerk op preventie van de veiligheid van de burger.

0 Comments:

Een reactie posten

<< Home