Wij stonden in de Veeteelt!
Verleden week vrijdag stonden wij met een heel mooi artikel in de Veeteelt, het magazine over de rundveeverbetering in Vlaanderen en Nederland.Het prachtige artikel was van de hand van redactrice Annelies debergh, de foto's zijn van Nele verhelst, de opmaak van de redactie Veeteelt.
U kan het artikel hier in zijn geheel bekijken op pdf-formaat.
De tekst kan u hieronder lezen:
Melkveehouderij in functie van zuivelverwerking
Luc Callemeyn: ‘Meerwaarde geven aan elke liter melk die het erf verlaat’l
Het gonst van de bedrijvigheid bij de familie Callemeyn in Zerkegem (Jabbeke).
Belgerinkel geeft aan wanneer auto’s aan en af rijden, waarop klanten zich in de hoevewinkel van verse zuivelproducten bedienen.
Aan Luc Callemeyn (44) gaat het verkoopsproces even voorbij. Dat facet van zuivelverwerking is veeleer een zaak voor zijn vrouw Krista Stroo (43).
Luc Callemeyn: ‘Wij hebben met de koeien en de verwerking in principe een gemengd bedrijf.’
De weg van het zelf verzuivelen van melk sloegen Luc en Krista begin jaren negentig in. ‘Mijn vrouw wilde iets creatiefs en zakelijks ondernemen, ze wilde absoluut een meerwaarde geven aan diezelfde liter melk die het erf verlaat’, gaat Luc Callemeyn van start.
In 1990 begon het bedrijf met thuisverkoop van traditionele zuivelproducten, in 1995 groeide het assortiment met harde kazen en in 2000 nam het koppel ook een markthandel te Brugge over. ‘Dat hebben we zorgvuldig overwogen en achteraf gezien was dat een goede beslissing. Het markt publiek bestaat uit zeer vaste klanten en die afzetmarkt is nog steeds groeiende. Een groei van vijf à tien procent per jaar is goed gewerkt. We moeten het ook allemaal nog kunnen dragen.’
Melk vóór grond
Gemiddeld 70 melkkoeien en een 70-tal stuks jongvee telt het Baliehof van de familie Callemeyn. Het melkvee produceert ongeveer 8000 kg melk met 4,40% vet en 3,55% eiwit op 305 dagen. Het eenvoudige teeltplan bestaat uit tien hectare mais en vijftien hectare gras, wat vrij beperkt is voor de omvang van de veestapel. ‘We hebben in het verleden vooral in melkquotum geïnvesteerd’, stelt Luc Callemeyn nuchter. Het quotum melkerij verdrievoudigde van 150.000 naar 450.000 kg. ‘Onze redenering was altijd dat investeringen in grond minder zouden opbrengen dan productierechten voor melk.’
In het voorjaar krijgen de koeien vroeg toegang tot de acht hectare huiskavel. Daarvan wordt twee hectare gemaaid en drie hectare op afstand ondergaan eveneens een eenmalige maaibeurt. Om voldoende gras in het rantsoen te houden komt een tussenteelt van (10 ha) raaigras voor de mais en gebeurt nog aankoop van 9 ha gras eerste snede en ook 10 ha hakselmaïs. ‘Mais aankopen kost pakweg 850 euro per hectare. Voor die prijs kan je het zelf bijna niet telen. Grond kun je daarmee niet afbetalen en de extra machines zijn evenmin te verantwoorden. Bovendien ontbreekt ons de tijd om dat allemaal zelf te doen.’
Naast 30 kg mais en 9 kg gras bevat het rantsoen ook 14 kg perspulp, 300 gr gehakseld stro, soja, koolzaadkoek, gemalen tarwe en 1,8 kg Nutex. ‘We hebben lang getwijfeld over het al dan niet gebruiken van Nutex’, geeft Callemeyn eerlijk toe. Dat het gebruik zich vertaalde in een meerwaarde voor de aan de zuivelfabriek verkochte melk (Campina), trok hem over de streep. Ook voor de thuisverwerking is de zachtere kaas en het verlaagde vetpercentage een belangrijke troef. ‘Maar bij het vermarkten van onze zuivelproducten wordt het gezondheidsaspect zelden meegenomen richting de klant. Dat hele verhaal over die goede vetzuren kan je echt niet vertellen, daarvoor is het te ingewikkeld. Hoe we het wel ten gelde brengen? We hopen onze producten beter te vermarkten door de positieve eigenschappen. Zo proberen we onze consumenten te overtuigen door hen in de smaak te verwennen, zonder daarbij te zeggen hoe dat allemaal gebeurt.’
Verwerking staat voorop
Net als de voeding van de koeien staat ook de fokkerij in het teken van de thuisverwerking. ‘Meer dan vroeger fok ik richting hoog eiwit’, begint Callemeyn die het liefst stieren met plus voor eiwit gebruikt en met goede benen. ‘Het vetgehalte mag nog wat zakken maar ik wil geen drastische verlaging. Minder vet in de kaas betekent minder smaak en ook voor de productie van boter blijft het vet in de melk een noodzaak. ’
Jonk, Jesther, Jocko Besne, Jardin, Paramount, Sunflower, Rocko en Olympic zijn de stieren die de afgelopen tijd de meeste kansen kregen. De paringen gebeuren aan de hand van het stieradviesprogramma van VRV. ‘Ik sta er wel op dat de stieren voor honderd procent mijn eigen keuze zijn’, gaat Luc Callemeyn verder. ‘Voor het insemineren volg ik vrijwel altijd het SAP advies. Ik ga er van uit dat de mensen die het programma samenstellen daar veel kundiger in zijn dan ik. Ook met het programma heb ik misschien enkele missers maar zelf zou ik er allicht meer hebben. Het belangrijkste in mijn ogen is de samenstelling van het fokdoel. Dat is het hart van het SAP-advies en dat bekijken we regelmatig opnieuw.’
Toch is de fokkerij ondergeschikt aan de melkverwerking. ‘We hebben wel vroeger nog wat fokvee aangekocht maar die nakomelingen vallen op vandaag niet méér op in de veestapel dan de koeien uit de eigen fokkerij. We volgen nu eenmaal de piste van zelf de melk verwerken en je kan het ook niet allemaal.’
Dat de verwerking van melk op het bedrijf een zwaar bepalende factor is, geeft Luc Callemeyn grif toe. ‘We kunnen bijvoorbeeld geen mest uitrijden op dagen dat de winkel open is’, schetst hij een voorbeeld. Ook de arbeidsintensiteit komt ter sprake. Behalve Luc en zijn vrouw Krista werken nog anderhalve arbeidskracht mee op het bedrijf. ‘Zelf je melk verwerken vergt een enorme logistiek en organisatie. Dat is vooral de kracht van mijn vrouw. Eigenlijk hebben we op ons bedrijf drie takken. We hebben het landbouwbedrijf, de productie van zuivel en de verkoop. Elk van die onderdelen kun je apart zien.’
Toekomst?
Naar de toekomst toe hebben Luc en Krista nog diverse plannen in petto. ‘We willen nog een ontvangstruimte uitbouwen, een ruimere hoevewinkel maken en kaasplanken aan groepen aanbieden’, zegt Luc die nu al veelvuldig bezoekers ontvangt op het bedrijf.
‘Of er grote schatten te verdienen zijn in de melkverwerking?’ Luc Callemeyn blijft er nuchter in. ‘Daar moet ik helaas “nee” antwoorden. En al zeker niet op korte termijn. Wij kunnen ons wel de vraag stellen: hadden we meer gehad als we indertijd alles in melkquotum hadden geïnvesteerd. Maar dit is zoveel boeiender’.
Op de achtergrond rinkelt alweer de winkelbel.
Kassa, kassa.
Annelies Debergh
Luc Callemeyn en Krista Stroo: ‘We willen onze consumenten overtuigen door hen in de smaak te verwennen’
Labels: Campina, consument, Nutex
posted by Luc Callemeyn @ dinsdag, augustus 21, 2007
2 comments
