Mijn Dagboek van deze week in Boer & Tuinder.
Controle. Mag het ietsje meer zijn ?Op de laatste MTR vergaderingen zijn we er telkens met de neus op gedrukt dat wij controle kunnen verwachten voor elke € premie die wij (terecht !) ontvangen, vanuit het principe “vertrouwen is wel goed, maar controle is nog beter!”. Tja, en dan doe je maar je papieren zo goed mogelijk, komt er dan zo’n wagentje op ’t hof gereden met twee mannen erin met een aktentasje. Je weet wel.
Of ze nu (on)gelegen komen of niet, de ongenode gasten nestelen zich in je keuken, kijken vragend of er koffie is, terwijl jijzelf de hele bureau mag overhoop halen om hen tot het laatste formuliertje van dienst te zijn.
Ik overdrijf natuurlijk, maar mijn pleidooi is eigenlijk om toch wel een beetje meer controles te doen. Wablieft ?
Neen, ik heb in mijn titel bewust een woordje weggelaten. Ik zou met aandrang willen vragen om wat meer aangekondigde controles te doen.Wanneer die puntjes-op-de-i-zetters in het begin van de week hun planning maken, dan weten ze toch wel bij wie ze zullen langsgaan zeker? En is dat dan zo moeilijk om dat even telefonisch te melden? Al ware het maar de avond ervoor. Iedereen weet toch wel dat als er iets echt administratief verkeerd is, dat je dat niet meer vlug kan verdoezelen. Maar we kunnen dan wel al de juiste papieren netjes klaarleggen. En gewoon maken dat alles in orde is.
Dit moet toch wel de ultieme droom zijn van elke controleur : ergens toekomen, de koffie staat al dampend klaar, dreupelke erbij (oeps, mag niet), administratie volgens het boekje controleren, handruk nadien, complimentje erbij, goed gewerkt mensen. Zo zouden ze veel meer en nog veel efficiënter de bedrijfsactiviteiten kunnen controleren. Ik heb het maar van horen zeggen, maar ’t schijnt dat er controleurs zijn die er alleen maar op uit zijn om iemand te pakken. Foei toch!
Maar kijk, wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat wij op onze bedrijven allemaal proberen om zo efficiënt mogelijk om te gaan met onze beperkte tijd, dat onze dag helemaal vol gepland zit met vaste en losse werken. Dat wij soms halve nachten in de weer zijn voor oogst of voor een kalving. Wel, dan kan een voormiddagje onverwacht controlebezoek uitdraaien op stress, hartkloppingen, slapeloze nachten, administratieve burn-outs, zelfs depressies, agressiviteit of gebroken gezinnen. Mensen die prima geschikt zijn voor hun werk, met liefde voor de stiel, een bedrijf als een plaatje. Maar die er gewoonweg niet durven aan denken dat er een onverwachte controle zou kunnen komen, en ’t moet er maar om doen dat er een datumpje of een formuliertje niet ingevuld is.
Op enkele gelegenheden, waaronder Agribex, heb ik daar onder andere verantwoordelijken van FAVV aangesproken, en tot mijn oprechte blijdschap stonden de PCE hoofden en zelfs woordvoerder Pascal Houbaert ten zeerste open voor mijn idee. Men heeft mij uitgelegd dat een minimum aan onaangekondigde controles soms nodig zijn, maar meestal helemaal niet expleciet voorgeschreven in de wet, en dat een controleur zijn werk moest doen met respect voor de klant. Ik mag het verhopen.
Zaterdagmorgen om zes uur waren mijn koeien onverwacht gaan “wandelen”. Ze hadden ontdekt dat een deurkruk ook beweegt als je er wat tegen wrijft en kozen met een twintigtal de buitenlucht. Vlug rond de stal gelopen en wat hekkens dichtgedaan en dan vlug erachter. Ze hadden direct de pasgezaaide weide vooraan de boerderij ontdekt en genoten met volle teugen en wilde sprongetjes. En ik erachter. Maar van het snelle lopen in de zachte aarde moet ik plots in een putje getrapt hebben, en ik voelde mezelf alsmaar meer vooroverhellen, en hoe rapper ik mijn benen probeerde te verzetten hoe meer ik voelde dat dit helemaal verkeerd ging. En plots lag ik languit voorover op de grond. Enkel uit puur lijfbehoud hield ik het hoofd omhoog en bleef aldus gespaard van aarde in mijn gezicht. Ook hier mocht ik wat meer controle (over mezelf) gehad hebben.
Deze week kan u als lezer ook genieten van een primeur. Aandachtige fans van dit Dagboek weten wel dat wij een website hebben. Die bezorgt aan de surfer op het web wat meer informatie over ons bedrijf. Maar ik voelde bij mezelf de nood om nog meer en alerter in te spelen op de actualiteit en daarom maakte iets anders, namelijk www.boerenblog.blogspot.com waar ik elke dag zelf iets nieuws kan aan toevoegen. Ik wil daar ook dit Dagboek in publiceren en nog veel meer, en vrij uniek is dan ook dat u als lezer daar zelf zal kunnen op reageren.
Misschien krijgt u dan wel het gevoel dat u zelfs dit geschrijf een beetje onder controle krijgt…
Luc Callemeyn.
Dit Dagboek staat elke week op een halve bladzijde in de Boer & Tuinder, het wordt verdeeld door onze vakorganisatie aan 25.000 gezinnen in Vlaanderen, van boer tot Minister-President, van arbeider tot fabrieksdirecteur, en men vertelt mij dat iedereen toch mistens het Hoofdartikel en het Dagboek leest ...
Ikzelf kom in beurtrol ongeveer om de 8 weken aan bod.
Labels: bloopers trekkers., controle, Dagboek, Minister, voedselagentschap
posted by Luc Callemeyn @ donderdag, januari 19, 2006
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home