Omdat het zondagmorgen is ....
H E E T E P O O T J E SGuido Gezelle 1860
Een schalkaard had een bie gevaân
en hield ze bij heur vleren:
"Komt hier! - hij zag een jongske staan!
-komt hier mijn knappe kerel!
Hier heb ik zulk een schoon fatsoen
van beestje, ik wil ‘t u geven:
past op maar van ‘t niet dood te doen,
en laat het beestje leven.
Kom aan;
jen hand;
doet toe, ‘t vliegt weg;
doet toe want ‘t gaat ontsnappen!
"‘t Kind hield zijn handje toe:
"Nie' waar,hoe schoon dat is,
hoe lieflijk!
"Ha! ‘t kindje wierd te laat gewaar
hoe schoon en hoe bedrieglijk.
Het liet het beestje los,
en ‘t loegde traantjes uit zijn oogskes,
en zei ‘t: "Het beestje is schoon genoeg,
maar ‘t heeft zulke heete pootjes."
posted by Luc Callemeyn @ zondag, november 18, 2007
3 Comments:
Gezelle blijft bekoren!
Waar is de tijd dat wij die verzen uit het hoofd moesten leren...
Vooral Het mezennestje, Het schrijverke en 't Ruisen van het ranke riet...zijn mij bijgebleven ;)
en geloven of niet, maar dé Guido is een ver ver familielid van mij. Echt waar!
Annemie,
ik denk niet dat ik het heb moeten van buiten leren (ik ken het toch niet uit mijn hoofd), maar de eerste zinnen blijven toch wel hangen.
(vooral als je iemand wil spreken, en je denkt wij jen eigen "komt hier, komt hier, gij knappe kerel")
Een reactie posten
<< Home