Dagboek 24 : Project zkt Boer
U kan het al bekijken op http://www.mijndagboeken.wordpress.com/Opgemaakt 12 nov 2007
Zo’n jaar of vijf-zeven geleden werd er beslist dat het platteland wat meer aandacht verdiende. En kijk, daar wonen zowaar de boeren. Dus werden die onder impuls van toenmalig minister Dua aangespoord om de burger iets te doen beleven op het platteland.Tonnen subsidies werden uitgetrokken om meer landbouwgebieden aan te kopen. Er kwamen projecten om boeren aan te zetten tot hoevetoerisme, tot groenaanplanting, tot hoeveproductie, tot landbouweducatie, tot zorgverstrekking.
Ik herinner mij in 2002 een voorstellings vergadering voor het Brugse Ommeland waar wel een paar tientallen boeren aanwezig waren. Iedereen op zoek wat men voor het platteland kon betekenen (of om te kijken of er geen massa subsidies uit de lucht zou vallen). Ik meen dat er toen 1,5 miljoen € beschikbaar was over 6 jaren binnen dit project. Domper was wel dat er geen rechtstreekse subsidies zouden gegeven worden. Bij de volgende denk-vergadering waren we dus nog met zeven, en erg luxueus, er was een moderator (die niks opschreef), en een secretaresse (die geen woord zei). De nieuwe overlegkultuur dachten wij toen. Er werd ons een lelijk logo opgedrongen, er werd uren vergaderd over het huishoudelijk reglement waarin de toelatingsmodaliteiten werden gepreciseerd. Uiteindelijk deden we verder met een 15-tal zelfzuivelaars maar jammer genoeg was er naast de jaarlijkse algemene vergadering weinig dynamiek in de begeleiding, en van netwerkvorming was al helemaal geen sprake. Onder strikte voorwaarden was wel eens een projectje met wat subsidie mogelijk, wij hebben er zelf ook eens aan gewerkt. Het heeft mij bloed, zweet en (bijna) tranen gekost om het project op te stellen, om het goedgekeurd te krijgen, en om dan nog eens aan de toegekende subsidie te raken, later kreeg ik Europese controle erbovenop.
Het is niet echt aan mij besteed, heel dat circus van die administratieve molen, en volgens mij is dat ook de doodsteek voor vele van die projecten.Ik heb het dan evengoed over projecten binnen landbouwonderzoek, studiediensten of begeleiding. Hoe is zo’n project meestal opgebouwd? Er moet voordien een uitgebreide omschrijving gemaakt worden van de inhoud, het beoogde doel, de middelen, de tijdslijn, een samenstelling van de kosten/baten analyse. Wanneer het project van start gaat moet de medewerker van dienst zich eerst inleven in de materie, dit duurt ongeveer 2 à 3 maanden, afhankelijk van de technische inhoud, de wetgeving, de medespelers in die branche. Daarna wordt het project in vorm gegoten met een huishoudelijk reglement. Eindelijk zijn we dan aan de actieve werving, laat het ons uitdrukken als “projectleider gaat de boer op”. Er volgt een periode van kennismaking, van gewenning, en algauw zijn er enkele gegadigden die in het project willen meestappen. Er komt wel iets van in de pers, er wordt een brochure gemaakt, een lijst van deelnemers. Er komt zelfs iemand op het lumineuze idee om er een website van te maken, bijvoorbeeld www.projectvoorboeren.be en hop, iedereen kan een fiche invullen, wat foto’s plaatsen, de webmaster doet zijn werk, en dan staat het project al online. Proficiat! Wie zichzelf een beetje respecteert lanceert ook een Nieuwsbrief, een jaarlijkse verplichte vorming, een receptie en een uitstapje. Uren wordt er vergaderd, liters koffie worden gedronken.
Eenmaal het project goed loopt is er al bijna een jaar of twee voorbij, en dat is meestal ook de levensduur ervan. De laatse maanden kan het wel wat afvlakken. De eerste voorlopers zijn al meegestapt en de anderen laten zich niet gemakkelijk over de streep trekken, en de projectleider is eigenlijk al weer enthousiast aan het werk aan het ontwerp van het volgende project waarna …. Of hij/zij is al weggekocht door de privé.
Ik wordt daar allemaal zo verschrikkelijk moe van. Niet dat elk van die projecten op zich niet interessant zijn, maar teveel is trop, en trop is teveel. Ik noem er enkele op waar wij bij aangeloten zijn: Brugse Ommeland, Belgische Kazen, Fermweb, Hoeveproducten, Hoeveproducten W Vl, Het beste van bij ons, Innovatiesteunpunt, Melk4kids, Met de klas de boer op, Onthaal op de boerderij, VLAM, ….
Ooit was er een project van de provincie waarbij boeren 25 € kregen om een klas te ontvangen. Eindelijk eens een beetje vergoeding om educatie te verzorgen op de boerderij terwijl mijn collega-boeren dapper op hun land aan het werk zijn? Mis hoor, een jaar later werd 30 € subsidie rechtstreeks aan de scholen gegeven. Aan de boer iets geven kan niet. Aan een school wel. Is dat dan boerengeld besteden aan scholen?
Ik wil nog eindigen met een doordenker: wij hebben 15 jaar keihard moeten werken om een meerprijs te realiseren voor onze melk, door de melkverwerking, door onze educatieve opstelling, en door vallen en opstaan. Dezelfde melkprijs is in 3 maanden tijd evengoed bereikt door een beetje tekorten en door de marktwerking.
posted by Luc Callemeyn @ donderdag, november 15, 2007
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home