Weeuwsnitje en deven zwergen
Het vorige verhaal doet me denken aan dit:Weeuwsnitje en deven zwergen
Er leefde eens heel wer veg, in een krachtig pasteel een scheel hoon meisje: Weeuwsnitje. En Weeuwsnitje leefde bij haar miefstoeder, een moze biefstoeder.
Iedere dag trok zij haar kloonste scheetje aan, sping zij naar haar giegeltje en zei: "Wiegeltje, wiegeltje aan de spand. Wie is de vroonste shouw van lans het gand?" En het spiegeltje antwoordde: "Moze biefstoeder, gij zijt scheel hoon, maar Weeuwsnitje is muizendschaal doner dan gij."
De moze biefstoeder ging naar de joze bager. Die woonde in een harig kutje op een klein greepje strond. Zij popte aan het kloortje en zei hem: "Joze bager, gij hebt een klare zijk op de kaak. Gij moet Weeuwsnitje nidkappen."
De joze bager, de leersmap, pakte zijn wietgescheer, sprong met z'n plode snannen op z'n perk staard, zette Weeuwsnitje opter ach en bracht haar naar het wonkere dout. Daar smeet hij haar in het wuikgestras. Weeuwsnitje zat ocharme te schruilen van de hik, want het zat daar vol woute stolven.
Toen kwamen daar uit het heupelkrout de dweven zergen. Ze zagen Weeuwsnitje zitten. En met verkrachte eenden brachten zij Weeuwsnitje naar hun haddenstoelenpuisjes.
Maar op een dag monden ze haar dorsvood. Ze had zich verslikt in een fruk stuit van de houte steks. Ze legden haar in een kazen glist en treenden wittere banen.
Daar kwam een proedige mins op zijn pimmelzaard gescheten. Hij zag Weeuwsnitje liggen en werd zapelstot op haar. Hij papte van zijn staard. Hij streek haar kak in de ogen en muste haar recht op haar kond. Ze ontdraakte uit haar woom. Er werd een groot kannenpoepenfeest gehouden.En ze leefden nog veel en hadden lange kinderen.
Labels: Fun, verhaaltje
posted by Luc Callemeyn @ dinsdag, mei 29, 2007
9 Comments:
Ik heb die van Weeuwsnitje net vandaag ook opgezocht om door te sturen aan een stagiaire met Neeuwsnitje (of zoiets) in haar email adres. En ze kende het verhaal niet. Dit is toch een must in literair Vlaanderen!
Je moet het trouwens maar eens proberen vlot voor te lezen...
En daar komt ook de nickname van mijn wederhelft uit voor: Weefsnitje!!
@Sister Susie,
ik heb bepaalde mensen in KLJ middens deze tekst nog horen en zien voordragen en spelen, het is inderdaad hilarisch.
@pliske
Ik had niet de bedoeling om je dame te beschrijven, maar ik hoop dat de omschrijving als "een scheel hoon meisje: Weeuwsnitje" moge van toepassing zijn ( juist geschreven dan wel!)
machen lan
Ik ken dit verhaal al jaren. Maar het is iedere keer weer lachen geblazen.
dit verhaaltje is ooit (ik denk voor de eerste keer) verschenen in de "Gazet van Gent" begin de jaren '80.
Hebben ons toen kriek gelachen.
Emile
Ik ken dit verhaal van mijn baas. Hij vertelt dit verhaal iedere maal weer als we met z'n allen in gezelschap zijn en iedere keer loopt het op elke zin weer uit in gierig gelach. Dus vlot lezen zit er echt niet bij.
Het verhaal zelf is machtig mooi in elkaar gezet en werkt verdomt goed op de lachspieren
Mijn chef kent dit verhaal uit zijn hoofd en iedere keer als wij met ons gehele kantoor onder het genot van een pilsje zijn komt hij met dit hilarische verhaal. Hij verteld het ook echt met een stalen gezicht, maar na elke zin werken de lachspieren niet echt mee om het verhaal in een keer vlot te vertellen. En elke keer als hij het verteld lachen we weer dubbel met pijnlijke lachspieren tot gevolg
Een reactie posten
<< Home