Parijs, je moet er een keer geweest zijn.
Gisteren dus naar Parijs geweest.Wie verwacht had om hier een volledig beeldverslag te lezen komt verkeerd uit, want ik had mijn Kodakske niet mee (en dat was misschien maar goed ook).
In Parijs is vanalles te zien, de Eiffeltoren, Montmartre, Champs Elyseés, de Notre Dame, het Louvre, l'Arc de Triomphe, le Sacré-couer, place du têrtre, La Cité, de Seine.
Dat hebben we niet gezien, natuurlijk.
Foto geleend van : vakantiefotos.web-log.nl/.../parijs.html
Wij gingen kijken naar de Franse super-machines en naar de beesten.
Awel, van grote machines, ze kennen er daar wat van: traktoren van 30-530 pK, grondbewerkingsmachines van 1,80 meter tot 18 m breed, met een zaaitank erachter als een volwaardige kipper, je moet het eens gezien hebben.
Heel veel vee stond er niet, er was wel een prijskamp aan de gang, maar daar heb ik mij niet zoveel mee bezig gehouden.
Ik had meer interesse in stalinrichting, maar vooral ook melkmateriaal en kleine gebruiksvoorwerpen in de melkveehouderij.
Ik durf wel zeggen dat ik enkele serieuze contacten heb kunnen leggen, Frankrijk is niet voor niks het land van de speciaalkazen.
Over het algemeen kan men stellen dat het salon in Parijs niet groter is dan Brussel Agribex, en eigenlijk ook niet uitgebreider. Maar het is eens een ander aanbod.
We zijn gestart met vijf rond te lopen, maar een drietal rasechte fokkers bleven "hangen" bij de dieren(prijskampen), met tweeën zijn we dan maar afgescheurd, en spoedig bleef ook ik op een stand pauzeren, dus deden we elk alleen verder. En dat is misschien nog de beste methode.
Verwondering had ik ook voor het getal aan Nederlands-sprekenden daar op de beurs, van Nederlandse en Vlaamse standen, maar ook voor een hoek van de beurs voor een dertigtal standen met Chinezen met aanbod van grasmaaiers, motors, rollementen en smeernippels (om maar iets te zeggen).
Laten we dat maar in de gaten houden.
Uiteindelijk belandde ik op 't einde bij de charmante gastvrouw van Packo-Fullwood, Isabelle Coucke, en maakte ik ook kennis met Chris, een buurman uit mijn gemeente.
De wereld heeft overal wat te bieden.
Plots was het kwart voor zes, en ik moest nog alle hallen doorkruisen (zonder veel aanduidingen) op weg naar de bus, en ik was nog niet eens op de stand van Jan Hert geweest, foei toch.
Ja, ik was de laatste op de bus.
Op de terugweg nog even een "lichte maaltijd", wat aangename gesprekken op de bus, en de tijd vliegt.
Parijs, ik kan er weer eens tegen voor een paar jaar.
Labels: boeren, innovatie, koeien, traktor, verhaaltje, Westhoek Holstein
posted by Luc Callemeyn @ donderdag, maart 08, 2007
6 Comments:
Ik ben er woensdag ook geweest. Maar veel liever ga ik in Brussel of Gent, daar zie je veel meer mensen dat je kent en is het ook niet zo overgeweldigend
Ik heb met plezier je stukje gelezen. Ik ga hier vaker komen! :-)
@Klaas, raar dat we elkaar niet tegengekomen zijn.
Er was nog een bus uit Ingelmunster en een bus van de landbouwschool van Poperinge geloof ik.
Het is mooi om die machines te zien, maar Brussel zijn we inderdaad meer gewoon, misschien is het aanbod zelfs veel ruimer.
Dag Meisje,
welkom hier.
(heb ik op je site een bezoekspoor nagelaten?)
Ja kom nog maar eens, er is wel wat te lezen...
Luc
Bloglog rules:-)
Volgend jaar nomineer ik je voor een Dutch Bloggie in de categorie corporate blogs :-)
En ik ben van plan eens langs te komen om boter en kaasjes te kopen voor bij mijn proeverijen, zover is dat niet voor mij als West-Zeeuws-Vlaming in onze Euregio.
Ja, inderdaad de school van Poperinge ging ook met een bus
Ik was ook mee met mijn school: 8uren op de bus en 4uur en half in parijs, pfff!
Een reactie posten
<< Home