De morgenstond heeft ...
Vanmorgen een komieke ervaring gehad.De maandagmorgen staan wij altijd zeer vroeg op, om 05 uur al. Eerst melk ik de koeien, gelukkig slapen ze al binnen en moet ik ze niet meer gaan zoeken in het donker. Ik wil klaar zijn met melken tegen dat de rest van het gezin moet eten, en dat is zo een beetje na 07 uur. Wij maken er een punt van in ons gezin om zoveel mogelijk maaltijden samen te nuttigen, dus Sofie mag dan ook mee opstaan. Samen met Lies en Sarah vertrek ik dan om 07.30 met de auto met hun internaatsgerief naar Brugge, waar ik hen afzet aan de school.
Zo rond 08.30 ben ik dan normaal thuis na een rondje Brugge.
Vandaag reed ik echter door naar Kasteel Tillegem waar ik Kristof wenste te spreken. Terwijl ik zo zijn kantoor nader passeert mij een jongdame, een halve blik van herkenning komt op haar gezicht.
Na het onderhoud met Kristof ga ik nog even door naar de zolder van het Provinciale kasteel waar Evy haar werkplaats heeft. Ze werkt daar nog niet zo lang, we spraken elkaar al via telefoon en mailden al, maar ik vond dit een goede gelegenheid om even life goeiedag te zeggen.
Terwijl ik de deur openduw zie ik op de bureau een laptop, met onze Baliehof website erop, en achter de laptop ... de jongedame van daarnet. Blijkt dat ze met mij te zien mij halvelings herkend had, naar boven was gerend, laptop opgestart, op mijn site had gekeken om te zoeken naar een foto van mij om te zien of ik het wel was.
Evy had namelijk nog iets voor mij, een beker.
Een beker begot, waar hadden wij dat nu verdiend?
Verleden week hadden wij deelgenomen aan een lokale wedstrijd voor het vervaardigen van een hoevetaart, dus gemaakt door producenten van hoeveproducten uit het Brugse Ommeland. Dit ter gelegenheid van het Neerhof Dierenfestival in de Beurshalle in Brugge.
Krista die had het al zo druk met de beurs Countryside in gent, ze had die taart een beetje uit verplichting in zeven haasten gebakken, hij was zelfs een tikkeltje bruin, maar dat verklaarden we als het specifieke karakter van deze taart.
Ik heb de taart afgegeven aan de balie van de Beurshalle, want ik had geen tijd om erop te wachten.
Blijkt nu dat wij niet de hoofdprijs voor de beste taart gewonnen hebben, maar dan wel de origineelste hoevetaart uit het Brugse Ommeland.
Das een beker voor op de schouw denk ik.
4 Comments:
Ha, te bruine taarten hebben een 'specifiek karakter'(het was toch geen ander ongelukje met joodtinctuur?...).
Ik zal de uitdrukking onthouden, die kan nog eens van pas komen...
Ik had in het bijhorende recept geschreven "bakken tot goudbruin" ....
Ha! :) nu weet ik ook waar die beker van op onze tv vandaan komt :). Door deze blog weet ik tenminste wat er thuis gebeurt als ik op internaat zit .
x
Moderne communicatie noemt men dat.
Een reactie posten
<< Home