Dak leggen op de loods.
Verleden week zijn ze dan volgens afspraak begonnen met het leggen van het dak op de loods. Dat was dan uiteraard na die nachtelijke storing toen ze die netten kwamen hangen.Met een camionette kwamen ze aan, twee jongemannen en ze zagen het al meteen zitten. De één trok al direct zijn T-shirt uit, die had al te warm. Ik vond dat het nogal meeviel, het was tenslotte nog maar iets van 18°.
Hup, op de verreiker, een pak golfplaten de lucht in, en ze konden beginnen.
Alhoewel, toen was het negen uur, dus eerst een boterhammetje eten.
Een halfuurtje later kwam de andere kerel vragen of ik geen smet-touwtje had. Dat is een touwtje dat in een reservoir van blauw poeder uitgetrokken wordt, en als ze dat touwtje spannen en daarna eens opheffen en laten schieten, dan staat er een rechte lijn uitgetekend. Ik wist wel dat ik het had, maar toch was het flink zoeken. Ik ben dan ook geen toonbeeld van orde in mijn smidse.
Heel de ochtend werd er flink gewerkt, tegen de middag sprongen ze in de camionette op zoek naar een frituur. Eerlijkg gezegd had ik gehoopt en gedacht dat ze in een lange dag gingen klaar zijn, maar plots rond vier uur kwamen ze zeggen dat ze ervandoor waren. Ik was nogal verwonderd, nog geen derde van het dak was gelegd? Hij mompelde een beetje onduidelijk van een herstelling hier of daar, en er werd van hen maar verwacht dat ze 100 m² op een dag deden, en weg waren ze. Morgen komen we terug! Hun kabels lagen er nog, de radio stond nog buiten. Foetsie. Maar, de volgende morgen regende het, en ook vrijdagmorgen. Ik heb toen eens gebeld met de werfleider, ik wilde zeker hebben dat een hoek dichtlag tegen dinsdagavond, want we waren daar iets van plan, en het zou comfortabel zijn om droog te zitten. Jaja, komt in orde.
Zaterdagmorgen stonden ze daar terug, een beetje slaperiger dan de vorige keer, de radio die ondertussen flink natgeregend was werd zwijgend in de bestelwagen geplaatst, en weer deden ze ongeveer een derde van het dak. En om 13.15 waren ze weer weg: ze hadden genoeg gewerkt voor hun dag.
Het al me al bijna verwonderen als ze al met de rest en met de nokken en de windveren zullen klaar zijn de volgende keer (normaal morgen maandag).
Die mannen hun werkwijze staat wel in schril contrast met hetgene de metaal-monteerders van Lokra presteerden, die van 's morgens 6 uur tot 's avonds 23.00 bezig waren.
posted by Luc Callemeyn @ zondag, augustus 27, 2006
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home