Eendenkroos uit sloten; een mogelijk alternatief voor soja
De Nederlandse melkveehouder ‘De Vor’ runt samen met zijn ouders een melkveebedrijf met 65 melkkoeien en 23 stuks jongvee. Hij startte vorig jaar een onderzoek naar de mogelijkheden van eendekroos als eiwitbron voor het vee. Op slechts een paar meter van het stallencomplex staat een gemaal. Door het gemaal hoopt eendekroos zich letterlijk voor zijn deur op. Hierdoor is het een relatief kleine moeite om het kroos te verwijderen. Iedereen kent de zomerse groene sloten.Eendenkroos is volop aanwezig, bereikbaar en beschikbaar. De technieken om eendenkroos uit de sloten te halen zijn wel nog beperkt. De eerste lading eendenkroos schepte De Vor in Stolwijk, omdat een loonwerker aldaar een goede schepbak tot zijn beschikking had. Een tweede lading kwam uit Amersfoort. Na het scheppen is het noodzaak om het te drogen. „Nat eendenkroos eten de koeien niet, droog lusten zij het graag en heeft het een geur overeenkomstig met luzerne”, vertelt De Vor. De koeien op de proefboerderij in Zegveld hebben het kroos getest. In dit stadium van onderzoek heeft De Vor het kroos in Elburg in de drogerij laten drogen. Dit is een kostenpost waarop bespaard moet worden om de ‘productie’ rendabel te krijgen. Een mogelijkheid is om bijvoorbeeld het kroos op eigen land voor te drogen. De droge stof van eendenkroos bedraagt slechts 5 procent.
„Het is niet weggelegd om er veel aan te verdienen. Ik zou het toch wel omschrijven als een nichemarkt”, merkt De Vor op. „Daarom is het ook erg belangrijk dat we komend jaar de echniek om het kroos te winnen en te drogen verbeteren. Het zou het mooist zijn als ik genoeg voor mijn eigen koeien heb en daarbovenop nog kan verkopen.” Een product van kroos is op verschillende manieren te verbeteren, namelijk door het verzamelen van het kroos te optimaliseren, door goed voor te drogen en het tijdstip van winning goed uit te kiezen zodat de boer een maximaal aantal keer per zomer kan oogsten.
Een belangrijke nog onbeantwoorde vraag is: Van wie is het kroos? Het Waterschap Valei en Eem heeft al aangegeven dat het hun geld waard is, als een boer het eendenkroos uit de sloot haalt. Eendenkroos bezorgt de waterschappen alleen maar last en ze moeten betalen voor de afvoer van het overtollige kroos. De Vor moet nog overleggen met het Waterschap Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden over het kroos bij hem voor de deur. Regelmatig oogsten geeft voor de waterschappen nog een voordeel. Het kroos zuivert het slootwater zonder dat de kwaliteit van het kroos als veevoer afneemt. Een regelmatige oogst draagt bij aan de verbetering van de waterkwaliteit. De Vor geeft aan dat het in zijn situatie wel belangrijk is dat het waterschap meewerkt bij het verzamelen. Zij moeten dan bereid zijn het gemaal aan te zetten op het moment dat het weer tijd is om eendenkroos te oogsten. Eendenkroos groeit erg snel; binnen 16 tot 48 uur heeft het kroos zich verdubbeld. Bij vijf keer oogsten, moet het waterschap op het verzoek van de Selrewaardse boer het gemaal vijf keer laten draaien.
Op de vraag of het kroos te kweken is, antwoord De Vor positief. „Het zou een beetje raar zijn om de sloten te bemesten om een grotere opbrengst te realiseren, dat past natuurlijk niet in het duurzaamheidsplaatje, maar het is wellicht een optie om een hectare land zo in te richten dat kroos geteeld kan worden.” Met de opmerking dat ‘de opbrengst met kroos groter is dan de opbrengst van het grasland’, geeft De Vor te kennen dat eendenkroos potentieel veel mogelijkheden biedt. Komend jaar moet blijken dat de winning van eendenkroos economisch rendabel is, anders zal De Vor met het experiment stoppen. „Ik ga in de berekeningen zeker ook rekening houden met mijn eigen arbeidstijd. Dit wordt nogal eens vergeten, maar ik vind het te belangrijk. Iedere oogst kost me ongeveer twee dagen.” Kostenneutraal vindt De Vor onvoldoende. Het eendenkroos hoopt zich voor de deur van melkveehouder Rick de Vor op. Door aan het kroos gerelateerde factoren als beschikbaarheid, groeisnelheid en het hoge ruwe eiwitgehalte, is het voor de toekomst een potentiële eiwitbron.
BRON – Stal & Akker
Gelezen op de Nieuwsbrief water van het Innovatiesteunpunt.
Diana Goris E http://www2.blogger.com/diana.goris@boerenbond.be T 016 28 61 02 F 016 28 61 09
Boerenbond Diestsevest 40, 3000 Leuven
http://www.boerenbond.be/
http://www.innovatiesteunpunt.be/
posted by Luc Callemeyn @ woensdag, maart 05, 2008
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home