Een verbeusde koe.
Ik zal niemand iets nieuws vertellen als ik verklaar dat het woensdag zeer warm was. Boven de tarmac op 1,5 m hoogte mat ik 40,7°, in de kalverstal was het 37,5°. Ik was van plan om in de avond nog naar Lombardsijde te gaan naar de avondmarkt waar Krista stond, maar door de hevige regen en onweders moest zij vroeger stoppen dan gepland.Gedurende het melken was er een koe die al duidelijke tekenen van kalven begon te tonen, en ze begon al redelijk goed te persen. Gezien haar ruime bekken en gestalte en het feit dat het een tweedekalfskoe was dacht ik dat er binnen een uur of twee een kalf zou achter liggen, zonder veel hulp. Ondertussen was er nog een kalfvaars die ook al zover was, dus voor alletwee verwachtte ik dit voor later op de avond.
Krista was dus vroeg thuis, maar die koe deed maar niet voort, dus besloot ik haar maar eens op te voelen. Ik voelde direct dat de weg naar de baarmoeder helemaal niet vrij was, binnenin kon ik dit het best vergelijken met een grote dweil die je wil uitwringen en die zo in gedraaide plooien ligt. Ik kon ook helemaal geen kalf voelen. En de koe had duidelijk pijn. Mijn diagnose was vlug gesteld: deze koe was "verbeusd", in Nederland zegt men "van slag", of in de literatuur spreekt men over een "gedraaide baarmoeder". De reden van dit draaien is onbekend maar het gevolg is wel dat dit dier onmogelijk kon kalven. Omdat ik ook geen leven voelde twijfelde ik ook al aan de levensverwachtingen van dit kalf. Maar gelijk hoe, dat kalf moet eruit. Dus direct (23.00 uur) de dierenarts opgebeld, ik dacht dat deze dat door speciale technieken kon draaien. In afwachting van de komst van de dierenarts deed ik de koe een kopband aan, ze was nog niet al te handig. En omdat die vaars er helemaal klaar voor was hebben we die eerst met lichte trekkracht gekalfd.
Het eerste kalf was er nog maar uit of daar was de veearts al en die constateerde direct dat het "snijen" ging worden. Een keizersnede dus. En gezien de toestand van het kalf liefst zo snel mogelijk. Dus eerst huid ontsmetten, dan scheren, dan huid doorsnijden, buikvlies doorsnijden, baarmoeder met de achterpoten van het kalf bijhalen, baarmoeder doorsnijden, kalf eruittrekken, en gelukkig, het leefde en alles was in orde. Ik geloof niet dat al die bewerkingen samen langer dan een kwartier geduurd hebben. Het kalf de eerste zorgen toedienen, kijken dat het goed ademt, het was een stiertje, ondertussen had de dierenarts de baarmoeder alweer op de juiste plaats gebracht. En dan weer dichtnaaien, en nu in de omgekeerde volgorde. Eerst baarmoeder, dan buikvlies, dan huid, alles mooi gladstrijken en behandelen met antibiotica tegen mogelijke ontstekingen (het blijft toch wel een operatie!), op een klein uurtje was alles geklaard.
Gedurende het melken had ik die kalfkoe al gemolken omdat ik dacht dat ze al vlug zou gekalfd zijn, dus de biestmelk was al aanwezig. Krista is geen sterken voor het zien van bloed bij die keizersnede, maar zij had ondertussen het kalf van die kalfvaars al melk gegeven, en daarna het kalf van die koe, beiden dronken heel vlot, dus dat was dan ook al gebeurd.
En hoewel alles vlot gegaan was werd het zo toch alweer na één uur, de volgende morgen om 06.00 uur de wekker, het was een korte nacht. En we hadden diezelfde morgen al een andere vaars gekalfd, het is druk in de kraamkamer.
De volgende morgen was van beide kalfdieren de nageboorte afgekomen, dus dat is een prima start voor het zuiveren van de baarmoeder.
Een nieuwe laktatie is weer begonnen.
posted by Luc Callemeyn @ vrijdag, juli 21, 2006
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home